Karakondžula

...Roman Karakondžula ima da zagrije dlanove književnoj kritici, čak i onoj poslovično opreznoj i konvencionalno strogoj. Kao da se na nju čekalo, u fakturi njenog teksta imamo novu misao, novu liričnost proznog izričaja, bez oslonca na ovještale konvencije naše tradicije, s izuzetkom Huminog Grozdanina kikota u bošnjačkoj književnosti, dok oni, oboje, vuku fantastične niti iz srpske književ-nosti demonološke provenijencije. No, sve je to u spretnom spoju sa starim dražima, rječitošću, po-malo svečanom, patetikom, dramatikom, muzikom napetih jakih sinkopa i potmulih, tragičnih tonova. I to, kao da godi ovom vremenu sa tolikim nanosima proznog verbalizma...   Sead Mahmutefendić